دقت کرده‏ام.شعرهای قیصر امین پور عجیب بر دل می‏نشیند؛چون آنقدر روشن و روان از ملموس‏ترین احساساتش شعر گفته است.وقتی می‏خوانی شعرهایش را،واقعا با آنها رابطه برقرار می‏کنی.سرودها هم همینطور هستند.سرود« مادر مادر» بچه های آباده رو شنیدین؟آن هم چه راحت و روان با مخاطبش ارتباط بر قرار می‏کند.پس در نتیجه اثر هم می‏گذارد.بعضی از فیلمها هم همین‏گونه هستند.با اینکه در این زمینه تخصصی ندارم؛اما احساسم را نمی توانم نادیده بگیرم.هرچقدر مضمون این فیلمها با واقعیات زندگی ماها ملموس‏تر باشند،میزان اثر گذاری آنها بیشتر است.حالا یک کم که جلوتر برویدمتوجه می شویم که چرا دنیای یاهو مسنجر سریع تر انسان را به سوی خودش جذب می‏کند؟
من فکر می‏کنم شاید به خاطر همان ارتباط ملموس‏تری که پدید می‏آید.
پی نوشت1...
یادتان باشد...من یا هو مسنجر را تایید نکردم.بلکه فقط نوع ارتباط را مقایسه کردم.
پی نوشت 2...

هنوز ربطش را پیدا نکردم. شاید هنوز خودم با خودم مشکل دارم...نمی‏دانم من امشب چم شده است؟شما متوجه می شوید من چه می‏گویم؟